อ๋อมเด็กใต้

ก่อนอื่นเลยขอสวัสดีค่ะ ขอแนะนำตัวเลยนะค่ะ ฉันชื่อ อ๋อมเกิดวันที่ 23 มีนาคม 2542 ครับ ปัจจุบันอายุ 19 ปี ค่ะ ส่วนตัวเป็นคนชอบภาษาจีน วันนี้อยากจะมาเล่าชีวิตฉันค่ะ อ้อ! ในเนื้อเรื่องที่จะเขียนนะคะ อาจไม่น่าสนใจซักเท่าไหร่ 555 คิดซะว่าอ่านเล่นๆละกันค่ะ 5555 

   ฉันเป็นเด็กใต้คนหนึ่งซึ่งภูมิลำเนาอยู่จังหวัดพังงา ชื่อจริงชื่อนางสาวกรองทอง ชูแก้ว ก่อนจะเข้ามาเรียนที่กรุงเทพในตอนนั้น... ตอนที่เรี่ยนอยู่ที่ รร.ตะกั่วป่าเสนานุกลู รร..รั้วสีเขียว ไม่ใช่แค่รั่วที่เป็นสีเขียว แต่ทุกอย่างที่อยู่ใน รร.เป็นสีเขียวทั้งหมด ตอนนั้นฉันอยู่ชั้นมัธยมปลายเรียนอยู่สายศิลป์จีน-อังกฤษ พูดถึงการเรียนก็เป็นคนหนึ่งที่เรียนพอได้แต่ไม่เก่ง ไม่ค่อยจะมีอะไรโดดเด่น อันที่จริงที่เลือกเรียนสายนี้เป็นเพราะแม่ล้วนๆแม่อยากให้เราพูดภาษาจีนได้ แต่ส่วนตัวไม่ได้ชอบ แต่ก็นะ เพราะตอนนั้นไม่รู้ว่าจะเรียนสายอะไร ฉันก็คิดคิดบวก+ในหัวว่า เอาเป็นว่าทำให้แม่สบายใจก็แล้วกัน  คิดบวกยาวไป55จนเรียนจบม.ปลาย  แต่ก็มีความสุขดีนะ อ้อ!ลืมพูดถึงครอบครัวเลย ครอบครัวฉันกันกันอยู่5คน มี พ่อ แม่ พี่ชาย น้องชาย และฉันเองลูกสาวคนกลาง ครอบครัวฉันมีฐานะปานกลางพอกินพออยู่ พ่อแม่มีอาชืพเป็นชาวสวนยางสวนปาล์มและที่สำคัญเลยที่ลืมพูดไม่ได้เลย คือทุกเย็นเราจะกินข้าวกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาเพราะอาหารฝีมือแม่อร่อยมาก แม่จำแกงโปรดของทุกคนได้หมด โดยเฉพาะเด็กอ้วนอย่างฉัน อาหารฝีมือแม่ที่เป็นเมนูโปรดของฉันคือแกงเขียวหวานอกไก่ แล้วชีวิตที่แสนจะอบอุ่นและมีความสุขสบายก็หมดไป….

   เมื่อตอนนี้แหละ ตอนที่ฉันสอบติดมหาลัย  ตอนแรกๆก็คิดถึงบ้านมากๆ แต่ดีนะที่ฉันมีผู้ช่วยให้คำปรึกษานั้นก็คือพี่สะใภ้ เธอเป็นคนที่ช่วยฉันในทุกเรื่องตั้งเรื่องขึ้นมากรุงเทพจนถึงทุกๆเรื่องที่ฉันทำไม่ได้ไม่เคยทำ ฉันสอบติดได้เรียนที่มหาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ เรียนคณะครุศาตร์ สาขาภาษาจีน  ช่วงแรกๆเครียดเหมือนว่าจะเรียนได้ไหม แต่สรุปรวมๆก็โอเคอยู่เริ่มปรับตัวไดแล้ว

                                                                      → memoaom←

กรองทอง ชูแก้ว งานชิ้นที่1

   ดิฉันคิดว่า จำนวนความรู้มันเพิ่งขึ้นอย่างรวดเร็วในทุกๆวัน เราจึงต้องไล่ให้ทัน กะนั้นสังคมไม่ได้ต้องการผู้เรียนที่ท่องจาเก่ง เรียนเก่ง อยู่ภายในห้องอย่างเดียว แต่ต้องการพัฒนาผู้เรียนที่อยากจะเรียน ใฝ่รู้ของใหม่ๆอยู่เรื่อยๆและวิธีการปรับใช้ให้เข้ากับเทคโนโลยีในปัจจุบันจึงต้องเพิ่มทักษะการเรียนรู้และทักษะการใช้ชีวิตที่ดีด้วย

 นอกจากความรู้สาระวิชาหลักที่ได้รับการสอนผู้เรียนต้องรู้แนวคิดสำคัญใน ศตวรรษที่21 ประกอบด้วยความรู้เกี่ยวกับโลก ความรู้ด้านการเงิน เศรษฐศาสตร์ เศรษฐกิจ และการเป็นผู้ประกอบการ ด้านความการเป็นพลเมืองดี ด้านสุขภาพ ด้านสิ่งแวดล้อมและรวมถึงด้านวัฒนธรรม จากนั้นผู้เรียนควรไดรับการปลูกฝั่ง 3 เรื่องคือ

1.ทักษะชีวิตและการทำงานซึ่งประกอบไปด้วย ความยืดหยุ่น และการปรับตัว ความคิดสร้างสรรค์และการเป็นตัวของตัวเอง ทักษะด้านสังคมและวัฒนธรรม การเป็นผู้สร้างหรือผลิตและรับผิดชอบเชื่อถือได้มีภาวะผู้นำและความรับผิดชอบ

2.ทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรม คือ ความคิดริเริ่มสร้างสรรค์และนวัตกรรม การคิดอย่างมีวิจารณญาณและการแก้ปัญหา การสื่อสารและความร่วมมือ

3.ทักษะด้านสาระสนเทศ สื่อ และเทคโนโลยีคือการใช้และประเมินสารสนเทศได้อย่างเท่าทัน วิเคราะห์และเลือกใช้สื่ออย่างเหมาะสม ใช้เทคโนโลยีอย่างมีประสิทธิภาพ และเพื่อกระบวนการต่างๆประสบการณ์การสำเร็จ เราจะต้องมีพื้นฐาน4ด้าน เพื่อสนับสนุนการเรียนรู้ ในศตวรรษที่ 21 คือ

-มาตาฐานการประเมินในยุคศตวรรษที่ 21

-หลักสตรูการเรียนการสอนสำหรับผู้ที่เรียนในศตวรรษที่ 21

-การพัฒนาผู้สอนในศตวรรษที่ 21 ไม่ใช่แค่อบรม

-สภาพแวดล้อมที่มีผลต่อการเรียนรู้

อันที่จริงความสำคัญก็คือ ความรู้มันเกินที่ผู้สอนก็นำมาสอนให้กับผู้เรียนได้ไม่หมด เพราะฉะนั้นดิฉันคิดว่าจึงต้องเน้นความสำคัญ และความจำเป็น เป็นหลัก เพื่อนำไปต่อยอด จุดหลักก็คือมันต้องเปลี่ยนวิธีการศึกษา มุ่งเน้นเป้าหมาย ความรู้ ไปสู่ ทักษะ จากการเน้น ในผู้สอนเป็นหลักให้กลับมาเป็นเน้นผู้เรียนเป็นหลัก โดยที่ผู้สอนเป็นเพียงคนที่ให้คำแนะนำ เรียนรู้ผ่านการทำงานจริงต้องฝึกปฏิบัติจริง เพิ่มทักษะในการสื่อสารการที่นำเสนออย่างสร้างสรรค์และที่สำคัญที่สุดคือได้ฝึกการทำงานเป็นทีม แลกเปลี่ยนความรู้ด้วยกัน เพื่อนำไปต่อยอดเป็นความรู้ของตัวเองต่อไป🙏🙏

                                ➨https://youtu.be/4B-0cWR2-CA