วิธีแนะนําตัวภาษาจีน ในห้องเรียน

     →ตัวอย่างบทสนทนา

1. สวัสดี
你    好
nǐ    hǎo
หนี่  ห่าว

2. ฉันขออนุญาติแนะนำตัวเอง我来自我介绍。
Wŏ lái zì wŏ jièshào
หว่อ ไหล จื้อ หว่อ เจี้ยเส้า

3. ฉันชื่อ มาลี我    叫 มาลี
wǒ   jiào  มาลี
หว่อ  เจี้ยว มาลี

4. ชื่อเล่นของฉันคือหลิงหลิง
我的小名叫玲玲。
Wŏ de xiăomíng jiào Línglíng
หว่อ เตอ เสี่ยวหมิง เจี้ยว หลิงหลิง

5. อายุ17ปี  ฉันเป็นคนไทย
我今年17岁。我是泰国人。
Wǒ jīnnián 17 suì. Wǒ shì tàiguó rén.
หว่อ จินเหนียน สือชี ซุ่ย  หว่อ ซื่อ ไท่ กั๋ว เหริน

6. บ้านฉันอยู่เชียงใหม่
我家在清迈。
Wǒjiā zài qīng mài.
หว่อ เจีย จ้าย ชิง ม่าย

7.ฉันมีพี่น้อง4คน น้องหนึ่งคน พี่ชายสองคนและฉัน
我有四个兄弟姐妹，一个妹妹，两个哥哥和我。
Wǒ yǒu sì gè xiōngdì jiěmèi, yīgè mèimei, liǎng gè gēgē hé wǒ.
หวอ โหย่ว ซื่อ เก้อ ซงตี้เจี่ยเม่ย  อี๋เก้อ เม่ยเมย  เหลี่ยงเก้อ เกอเกอ เหอ หว่อ

8. ฉันเรียนอยู่ที่โรงเรียน OEC我在OEC学校上学。
Wŏ zài OEC xuéxiào shàngxué.
หว่อ ไจ้ OEC เสวียเสี้ยว ซั่งเสวีย

9. ฉันกำลังเรียนอยู่มัธยมศึกษาปีที่ 5
现在上高中二年级。
Xiànzài shàng gāozhōng èr niánjí
เสี้ยนไจ้ ซั่ง เกาจง เอ้อร์ เหนียนจี๋

10. ฉันพักอาศัยกับพ่อแม่
我跟父母一起住。
Wŏ gēn fùmŭ yìqǐ zhù.
หว่อ เกิน ฟู่หมู่ อี้ฉี่ จู้

11.ยินดีอย่างยิ่งที่ได้รู้จักคุณ (ยินดีที่ได้รู้จัก)
很    高    兴    认    识    你
hěn  gāo  xìng  rèn  shí   nǐ
เหิ่น  เกา   ซิ่ง    เริ่น   สื่อ  หนี่

12.ฉันชอบเรียนภาษาจีน
我喜欢学汉语。
Wǒ xǐhuan xué hànyǔ.
หว่อ สี่ฮวน เสีย ฮ่าน อยู่ร์

13. งานอดิเรกของฉันคืออ่านหนังสือและเล่นอินเตอร์เน็ต
我的爱好是看书和上网。
Wŏ de àihào shì kàn shū hé shàngwăng.
หว่อ เตอ ไอ้เห้า ซื่อ คั่น ซู เหอ ซั่งหวั่ง

14. กีฬาที่ฉันชื่นชอบคือว่ายน้ำ我喜欢的运动是游泳。
Wŏ xǐhuān de yùndòng shì yóuyŏng.
หวอ สี่ฮวน เตอ ยวิ่นต้ง ซื่อ โหยวหย่ง

15. ความฝันของฉัน ฉันอยากเป็นครูภาษาจีน
我的理想，我想当汉语老师。
Wǒ de lǐxiǎng, wǒ xiǎng dāng hànyǔ lǎoshī.
หว่อ เตอ หลี เสี่ยง  หวอ เสี่ยง ตาง ฮ่าน อยู่ร์ เหล่าซือ

⇨เทคโนโลยีการศึกษากับครูไทยในศตวรรษที่ 21⇦

    บ้านเมืองของเราในขณะนี้เรียกว่าเป็นยุคศตวรรษที่ 21 ได้เปลี่ยนเป็นเห็นคุณค่าของการนำใช้เทคโนโลยีที่เข้ามา เริ่มมาปรับใช้ให้เข้ากับชีวิตประจำวันมีทั้งนี้เพื่อพัฒนาทักษะด้านต่างๆและหลายด้านอย่างต่อเนื่อง เช่นให้เข้ากับเทคโนโลยีสารสนเทศที่เข้ามามีบทบาทในการศึกษาของเราในปัจจุบัน ปัจจุบันจึงคิดหาวิธีการส่งเสริมให้เด็กนักเรียนของเรา มีความรู้และทักษะมากขึ้นได้อย่างไรจึง เล็งเห็นว่า เราต้อง ฝึกครูไทยในอนาคตให้มีความรู้อย่างแท้จริงก่อนเพื่อจะนำไปถึงในเรื่องของการสอน

   นอกจากนี้ การเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ยังต้องมีการผสมผสานเทคโนโลยีให้เข้ากับเนื้อหาและวิธีการสอน โดยใช้เทคโนโลยีสนับสนุนทฤษฎีการเรียนรู้แบบใหม่ในการพัฒนาเนื้อหาและทักษะแบบใหม่อีกด้วย เทคโนโลยีเพื่อการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ควรมีคุณลักษณะที่มีชีวิต  มีปฏิสัมพันธ์ การเชื่อมต่อและมีส่วนร่วม ใช้สื่อผสมอย่างหลากหลาย ปรับเปลี่ยนตามความสามารถและระดับของเด็กไทย มีเนื้อหาที่ไม่ยึดติดกับตัวสื่อ เลือกประกอบเนื้อหาได้เอง ค้นหา-แก้ไข-จดบันทึกได้ เก็บประวัติการเรียนรู้อย่างเป็นระบบ และมีระบบการประเมินผลการเรียนรู้ที่รวดเร็วและต่อเนื่องรวมไปถึงการปรับเปลี่ยนวิธีการเรียนรู้ของเด็กนักเรียนไทยเพื่อให้บรรลุผลที่สำคัญและจำเป็นต่อตัวเด็กนักเรียนไทยอย่างแท้จริงมุ่งไปที่ให้นักเรียนสร้างองค์ความรู้ด้วยตนเอง ต้องก้าวข้ามสาระวิชาไปสู่การเรียนรู้เพื่อการดำรงชีวิตในทศวรรษที่ 21 ครูต้องไม่สอนหนังสือไม่นำสาระที่มีในตำรา มาบอกบรรยายให้นักเรียนจดจำและนำไปสอบวัดความรู้ครูต้องสอนคนให้เป็นมนุษย์ ที่การเรียน รู้การใช้ทักษะ เพื่อการดำรงชีวิตในทศวรรษที่ 21 เป็นผู้ออกแบบการเรียนรู้การอำนวยความสะดวก ในการเรียนรู้ให้นักเรียนเรียนรู้จากการเรียนรู้แบบลงมือทำ โดยมีประเด็นคำถามอยากรู้ เป็นตัวกระตุ้นสร้างแรงบันดาลใจให้อยากเรียน ที่จะนำไปสู่ความกระตือรือร้นที่จะสืบค้น รวบรวมความรู้จากแหล่งต่างๆมาสนับสนุนหรือโต้แย้ง ข้อสมมติฐานคำตอบที่คุ้นเคย พบเจอจากประสบการณ์เดิมใกล้ตัว สร้างเป็นกระบวนการใหม่แทนของ เดิมดิฉันคิดว่ามันจะดีกว่านี้ถ้าไม่มีปัญหาเหล่านี้ต่อครูไทย ปัจจัยเหล่านี้นี่เองที่เป็นปัจจัยที่ทำให้ การทำหน้าที่ของครู ส่งผลให้กับการปฏิบัติหน้าที่ยังไม่เต็มที่ 1 .ภาระนอกเหนือจากการสอน 2 .จำนวนครูไม่เพียงพอ 3 .สอนไม่ตรงกับวุฒิ ทักษะด้านไอที 4 .คูณรุ่นใหม่ขาดจิตวิญญาณขณะที่ครูรุ่นเก่าไม่ปรับตัว 5 .ครูสอนหนักส่งผลให้เด็ก เรียนมากขึ้น อิสระในการจัดการเรียนการสอน สำหรับปัจจัยส่งเสริมการทำหน้าที่ของครูให้เกิดประสิทธิภาพมากขึ้นพบว่า หนึ่งคือการอบรมแลกเปลี่ยนและการสร้างเครือข่ายความรู้ การพัฒนาตนเองในเรื่องของไอที การเพิ่มธุรการการสอบประเมิน การลดชั่วโมงการเรียนการสอนของครูและการเรียนของเด็ก  

สรุปได้เลยว่าสำหรับบทบาทของครูใน ศตวรรษที่ 21  ได้ให้มุมมองเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่ว่า ครูไทยในยุคศตวรรษที่ 21 จะต้องกลับมาดูการศึกษา เพื่อนำไปสู่การสร้างเด็กใหม่ๆที่มีคุณภาพแล้วหรือยัง? เพราะขณะที่โลกตอนนี้มีการพัฒนาด้วยไอเดียความคิดสร้างสรรค์และนวัตกรรมใหม่ๆ แต่เรายังคงเลือกที่จะเป็นผู้รับมากกว่าที่จะเป็นนักสร้างสรรค์เสียเอง ทำให้ประเทศไทยเราตกอยู่ในฐานะเป็นเพียงผู้บริโภคอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ฉะนั้นมันถึงเวลาแล้วที่จะต้องเปลี่ยนวัฒนธรรมการเรียนรู้ของเด็กไทยเสียใหม่ให้รู้จักการสร้างสรรค์ ร่วมกันวางแผน รู้จักแยกแยะ รู้จักประยุกต์ วิจัยค้นคว้า สร้างผลงาน วางแผนและประมวลผลเป็น ซึ่งตัวแปรที่สำคัญในเรื่องนี้ก็คือครู ครูสามารถสร้างและบรูณาการความรู้ได้ ครูจะต้องสามารถบรูณาการความรู้ต่างๆที่มี มาใช้ในการสร้างสรรค์และพัฒนาอยู่เรื่อยๆและมีความคิดวิเคราะห์และสร้างสรรค์ ครูจะต้องสอนให้เด็กมีทักษะกระบวนการคิด โดยสามารถคิดวิเคราะห์ในเรื่องต่างๆ และมีความคิดสร้างสรรค์ที่เป็นประโยชน์และที่สำคัญเลยก็คือครูต้องรู้และเข้าใจเทคโนโลยีใหม่ มีทักษะใหม่ๆ พร้อมทั้งชี้แนะข้อดีข้อเสียให้ผู้เรียนได้ ครูจะต้องสามารถใช้เทคโนโลยีส่งเสริมการศึกษาได้หลากหลาย และสามารถชี้ให้เด็กเห็นถึงข้อดีข้อเสีย และการใช้เทคโนโลยีต่างๆอย่างเหมาะสม

⇒ดูเพิ่มเติมกดที่นี่

เทคโนโลยีกับการเรียนรู้ตลอดชีวิต

เทคโนโลยีกับการเรียนรู้ตลอดชีวิต

          การศึกษาของผู้เรียนในยุคปัจจุบัน หรือที่เรียกกันว่า “ ศตวรรษที่ 21” ซึ่งยุคนี้เป็นยุคแห่งการเปลี่ยนแปลง ไปอย่างรวดเร็ว ตลอดจนการนำเทคโนโลยีสื่อการสอนที่ทันสมัยมาใช้เป็นจำนวนมาก ซึ่งสอดคล้องกับการดำรงชีวิตในปัจจุบันนี้ ต้องอาศัยข้อมูลข่าวสารที่ทันสมัย เพื่อให้ทันโลกทันเหตุการณ์ ข้อมูลข่าวสารแต่เดิมนั้นจะอยู่ในรูปของเอกสารสิ่งพิมพ์ต่างๆ ก็จะถูกแปลงเป็นสัญญาณดิจิตอล เพื่อสะดวกในการรับ-ส่ง และประมวลผลข้อมูล คนในยุคนี้จึงดำรงชีวิตอยู่ในสังคมดิจิตอล หากใครไม่เรียนรู้ ไม่ยอมรับที่จะใช้ ก็จะเสียเปรียบผู้อื่นๆเป็นอย่างมาก ไอทีในความคิดของฉันคือหมายถึงเป็นผลรวมของเทคโนโลยี 2 ประเภท คือ เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ได้เเก่ ตัวคอมพิวเตอร์ หน่วยความจำ ชิพ เครื่องพิมพ์ สายสัญญาณ โมเด็ม โปรเเกรม ฯลฯ และเทคโนโลยีโทรคมนาคม หรือที่เรียกว่าการสื่อสารทางไกล เช่น โทรศัพท์ โทรสาร ดาวเทียม สื่อสาร เป็นต้น คนเราได้ใช้ประโยชน์จากเทคโนโลยีทั้ง 2 ประเภท ได้อย่างกว้างขวางเเละหลากหลายมากขึ้น

   ฉันคิดว่าโดยเฉพาะอินเตอร์เน็ตซึ่งเป็นตัวอย่างของการนำไอทีมาใช้งานที่ชัดเจนที่สุดในปัจจุบันเทคโนโลยีสารสนเทศ ได้เข้ามามีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของคนหมู่มาก และการทำงานของคนเราทำให้เกิดสังคมยุคสารสนเทศที่เกี่ยวข้องกับการใช้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีในการทำงาน การใช้ชีวิตประจำวันจึงจำเป็นที่ต้องพัฒนาต่อไปตามยุคสมัย ทำให้ครูยุคปัจจุบันต้อง มีความรู้ ความสามารถ และทักษะ มีคุณธรรมให้ทันต่อความเจริญก้าวหน้าที่เปลี่ยนแปลงไป   ตัวอย่างเช่นในปัจจุบัน ในสถานศึกษาแทบทุกแห่ง ครูหรืออาจารย์ได้ให้นักเรียน นักศึกษาส่งรายงานหรือการบ้านผ่านทาง website หรือมีการส่งข้อมูลข่าวสาร การบ้าน การศึกษาผ่านทาง social network หรือ facebook ซึ่งกำลังเป็นที่ได้รับความนิยม หรือการเรียนรู้ผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์ เริ่มมีความสำคัญเข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ เพราะสามารถทำให้ เกิดการเรียนรู้ได้ทุกเวลา ทุกสถานที่ ไม่จำกัดอยู่แต่ในห้องเรียน หรือในโรงเรียนเท่านั้น นอกจากนี้ยังส่งเสริมความสามารถ ในการเรียนรู้เป็นรายบุคคลและการเรียนรู้ด้วยตนเองอย่างต่อเนื่องตลอดชีวิต ตอบสนองคุณลักษณะใฝ่รู้ ใฝ่เรียน และพัฒนาทักษะการคิด สืบค้นของผู้เรียน การเรียนการสอน e-learning เป็นทางหนึ่งในการจัดการเรียนรู้ในโลกยุคปัจจุบันที่ครู ควรได้ศึกษาไว้ถึงแม้ว่าในปัจจุบันยังไม่มีความจำเป็นมากเท่าไรด้วยเหตุผลหลายๆ แต่อย่างไรก็ตามในอนาคตจะต้องมีความสำคัญและจำเป็นอย่างมากแม้ยุคนี้จะเรียนรู้ได้ด้วยเอง มีเครื่องมือต่างๆพร้อม แต่ครูยังมีความสำคัญในช่วงการศึกษาขั้นพื้นฐานที่จะสร้างคาร์เรคเตอร์ของคน เพราะบางอย่างก็ต้องใช้วุฒิภาวะของครูเข้าช่วยด้วย เช่น ความรับผิดชอบ การทำงานเป็นกลุ่ม การแก้ไขปัญหา หน้าที่คือการสร้างโอกาสให้เด็กได้เรียนรู้และสร้างสรรค์

    

➤  จะเห็นได้ว่าบทบาทและหน้าที่ของครูผู้สอนในอนาคตได้เปลี่ยนจากการบรรยายหน้าชั้นเรียน มาเป็นการทำ หน้าที่เป็นผู้แนะนำ ให้คำปรึกษา และแก้ปัญหาให้แก่ ผู้เรียน ครูจึงต้องมีการนำเทคโนโลยีสารสนเทศผ่านการ ใช้งานคอมพิวเตอร์มาใช้ในการเรียนการสอนแบบ ปฏิสัมพันธ์ผ่านเครือข่าย เน็ตเวิร์กอย่างมีประสิทธิภาพ ทำให้ครูต้องมีการปรับทัศนคติใหม่ พัฒนาความรู้และทักษะความสามารถที่จำเป็น เพื่อให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้ที่เหมาะสม

👉Technology and Teachers' Lifelong Learning👈

อ๋อมเด็กใต้

ก่อนอื่นเลยขอสวัสดีค่ะ ขอแนะนำตัวเลยนะค่ะ ฉันชื่อ อ๋อมเกิดวันที่ 23 มีนาคม 2542 ครับ ปัจจุบันอายุ 19 ปี ค่ะ ส่วนตัวเป็นคนชอบภาษาจีน วันนี้อยากจะมาเล่าชีวิตฉันค่ะ อ้อ! ในเนื้อเรื่องที่จะเขียนนะคะ อาจไม่น่าสนใจซักเท่าไหร่ 555 คิดซะว่าอ่านเล่นๆละกันค่ะ 5555 

   ฉันเป็นเด็กใต้คนหนึ่งซึ่งภูมิลำเนาอยู่จังหวัดพังงา ชื่อจริงชื่อนางสาวกรองทอง ชูแก้ว ก่อนจะเข้ามาเรียนที่กรุงเทพในตอนนั้น... ตอนที่เรี่ยนอยู่ที่ รร.ตะกั่วป่าเสนานุกลู รร..รั้วสีเขียว ไม่ใช่แค่รั่วที่เป็นสีเขียว แต่ทุกอย่างที่อยู่ใน รร.เป็นสีเขียวทั้งหมด ตอนนั้นฉันอยู่ชั้นมัธยมปลายเรียนอยู่สายศิลป์จีน-อังกฤษ พูดถึงการเรียนก็เป็นคนหนึ่งที่เรียนพอได้แต่ไม่เก่ง ไม่ค่อยจะมีอะไรโดดเด่น อันที่จริงที่เลือกเรียนสายนี้เป็นเพราะแม่ล้วนๆแม่อยากให้เราพูดภาษาจีนได้ แต่ส่วนตัวไม่ได้ชอบ แต่ก็นะ เพราะตอนนั้นไม่รู้ว่าจะเรียนสายอะไร ฉันก็คิดคิดบวก+ในหัวว่า เอาเป็นว่าทำให้แม่สบายใจก็แล้วกัน  คิดบวกยาวไป55จนเรียนจบม.ปลาย  แต่ก็มีความสุขดีนะ อ้อ!ลืมพูดถึงครอบครัวเลย ครอบครัวฉันกันกันอยู่5คน มี พ่อ แม่ พี่ชาย น้องชาย และฉันเองลูกสาวคนกลาง ครอบครัวฉันมีฐานะปานกลางพอกินพออยู่ พ่อแม่มีอาชืพเป็นชาวสวนยางสวนปาล์มและที่สำคัญเลยที่ลืมพูดไม่ได้เลย คือทุกเย็นเราจะกินข้าวกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาเพราะอาหารฝีมือแม่อร่อยมาก แม่จำแกงโปรดของทุกคนได้หมด โดยเฉพาะเด็กอ้วนอย่างฉัน อาหารฝีมือแม่ที่เป็นเมนูโปรดของฉันคือแกงเขียวหวานอกไก่ แล้วชีวิตที่แสนจะอบอุ่นและมีความสุขสบายก็หมดไป….

   เมื่อตอนนี้แหละ ตอนที่ฉันสอบติดมหาลัย  ตอนแรกๆก็คิดถึงบ้านมากๆ แต่ดีนะที่ฉันมีผู้ช่วยให้คำปรึกษานั้นก็คือพี่สะใภ้ เธอเป็นคนที่ช่วยฉันในทุกเรื่องตั้งเรื่องขึ้นมากรุงเทพจนถึงทุกๆเรื่องที่ฉันทำไม่ได้ไม่เคยทำ ฉันสอบติดได้เรียนที่มหาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ เรียนคณะครุศาตร์ สาขาภาษาจีน  ช่วงแรกๆเครียดเหมือนว่าจะเรียนได้ไหม แต่สรุปรวมๆก็โอเคอยู่เริ่มปรับตัวไดแล้ว

                                                                      → memoaom←

กรองทอง ชูแก้ว งานชิ้นที่1

   ดิฉันคิดว่า จำนวนความรู้มันเพิ่งขึ้นอย่างรวดเร็วในทุกๆวัน เราจึงต้องไล่ให้ทัน กะนั้นสังคมไม่ได้ต้องการผู้เรียนที่ท่องจาเก่ง เรียนเก่ง อยู่ภายในห้องอย่างเดียว แต่ต้องการพัฒนาผู้เรียนที่อยากจะเรียน ใฝ่รู้ของใหม่ๆอยู่เรื่อยๆและวิธีการปรับใช้ให้เข้ากับเทคโนโลยีในปัจจุบันจึงต้องเพิ่มทักษะการเรียนรู้และทักษะการใช้ชีวิตที่ดีด้วย

 นอกจากความรู้สาระวิชาหลักที่ได้รับการสอนผู้เรียนต้องรู้แนวคิดสำคัญใน ศตวรรษที่21 ประกอบด้วยความรู้เกี่ยวกับโลก ความรู้ด้านการเงิน เศรษฐศาสตร์ เศรษฐกิจ และการเป็นผู้ประกอบการ ด้านความการเป็นพลเมืองดี ด้านสุขภาพ ด้านสิ่งแวดล้อมและรวมถึงด้านวัฒนธรรม จากนั้นผู้เรียนควรไดรับการปลูกฝั่ง 3 เรื่องคือ

1.ทักษะชีวิตและการทำงานซึ่งประกอบไปด้วย ความยืดหยุ่น และการปรับตัว ความคิดสร้างสรรค์และการเป็นตัวของตัวเอง ทักษะด้านสังคมและวัฒนธรรม การเป็นผู้สร้างหรือผลิตและรับผิดชอบเชื่อถือได้มีภาวะผู้นำและความรับผิดชอบ

2.ทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรม คือ ความคิดริเริ่มสร้างสรรค์และนวัตกรรม การคิดอย่างมีวิจารณญาณและการแก้ปัญหา การสื่อสารและความร่วมมือ

3.ทักษะด้านสาระสนเทศ สื่อ และเทคโนโลยีคือการใช้และประเมินสารสนเทศได้อย่างเท่าทัน วิเคราะห์และเลือกใช้สื่ออย่างเหมาะสม ใช้เทคโนโลยีอย่างมีประสิทธิภาพ และเพื่อกระบวนการต่างๆประสบการณ์การสำเร็จ เราจะต้องมีพื้นฐาน4ด้าน เพื่อสนับสนุนการเรียนรู้ ในศตวรรษที่ 21 คือ

-มาตาฐานการประเมินในยุคศตวรรษที่ 21

-หลักสตรูการเรียนการสอนสำหรับผู้ที่เรียนในศตวรรษที่ 21

-การพัฒนาผู้สอนในศตวรรษที่ 21 ไม่ใช่แค่อบรม

-สภาพแวดล้อมที่มีผลต่อการเรียนรู้

อันที่จริงความสำคัญก็คือ ความรู้มันเกินที่ผู้สอนก็นำมาสอนให้กับผู้เรียนได้ไม่หมด เพราะฉะนั้นดิฉันคิดว่าจึงต้องเน้นความสำคัญ และความจำเป็น เป็นหลัก เพื่อนำไปต่อยอด จุดหลักก็คือมันต้องเปลี่ยนวิธีการศึกษา มุ่งเน้นเป้าหมาย ความรู้ ไปสู่ ทักษะ จากการเน้น ในผู้สอนเป็นหลักให้กลับมาเป็นเน้นผู้เรียนเป็นหลัก โดยที่ผู้สอนเป็นเพียงคนที่ให้คำแนะนำ เรียนรู้ผ่านการทำงานจริงต้องฝึกปฏิบัติจริง เพิ่มทักษะในการสื่อสารการที่นำเสนออย่างสร้างสรรค์และที่สำคัญที่สุดคือได้ฝึกการทำงานเป็นทีม แลกเปลี่ยนความรู้ด้วยกัน เพื่อนำไปต่อยอดเป็นความรู้ของตัวเองต่อไป🙏🙏

                                ➨https://youtu.be/4B-0cWR2-CA